hediyeleşmeye dair övgüler

 

hediyeleşmenin önemine dair, kendi hayatımdan örnek vererek, övgüler yapmak istiyorum. 

tanıdığım/tanımadığım insanlara, beklemedikleri anda hediye vermeyi gerçekten çok severim. bunu kendi açımdan imkan buldukça yapmaya gayret ediyorum.

peki neden böyle yapıyorum, ben iyilik bağımlısı bir manyak mıyım, hediye verme fetişim mi var? yeni bir fetiş mi... BİLGİ HAZZI FETİŞİ isimli konuma gönderme yapıyorum evet.

bildiğim kadarıyla ve kendimi keşfedebildiğim kadarıyla, henüz öyle bir fetişe sahip olmadığımı hissediyorum. fetiş boyutunda değil de sadece sevme boyutunda.

bunu neden yaptığıma dair bir paragraf yazacağım, ardından da kendi hayatımdan buna dair küçük bir örnek sunacağım.

"MADEM HAYATTA, KÖTÜLÜKLER ANSIZIN, BEKLENMEDİK ANLARDA OLUŞUP, KARŞIMIZA ÇIKIVERİYOR. O YÜZDEN, İYİLİK, GÜZELLİK GİBİ KAVRAMLARIN DA ANİDEN, BEKLENMEDİK ANLARDA OLUŞUP, KARŞIMIZA ÇIKIVERMESİNİ İSTİYORUM. BU YÜZDEN DE ANİDEN, ZAMANSIZCA HEDİYE VERMEYİ SEVİYORUM."

nedeni tam olarak yukarıda anlattığım gibi, bu paragrafın gayet açık olduğunu hissettiğimden bunu kendi hayatımdan örnek vererek de yazıyı pekiştirmek istiyorum, onu da hemen aşağıda belirtiyorum.

"UÇAK SEYAHATLERİMDE, KENDİME RİTÜEL HALİNE GETİRMİŞ OLDUĞUM BİR DURUMDAN İBARET. GENELDE BİR YERE SEYAHATE GİDERKEN DEĞİL DE, GELİRKEN YAPIYOR OLDUĞUM BİR DURUM. DİREKT OLARAK KONUM BELİRTMEK GEREKİRSE, ANKARA TCDD GAR AVM'DE BULUNAN NEZİH KİTABEVİNDEN, KENDİME GENELDE HIZLICA OKUYABİLECEĞİM, KÜÇÜK BİR DERGİ YA DA KİTAP ALIYORUM. BU BAZEN ANKARA ESENBOĞA D&R ŞUBESİ DE OLUYOR. İKİSİNDEN BİRİ. SONRASINDA ALDIĞIM KİTAP VEYA DERGİYİ, UÇAK SEYAHATİM SIRASINDA ELİMDEN GELDİKÇE BİTİRMEYE ÇALIŞIYORUM VE SEYAHAT SONUNDA ELİMDEKİ ESERİ BİTİRSEM DE BİTİRMESEM DE, UÇAKTAN İNDİĞİM ESNADA HOSTESLERDEN BİRİNE HEDİYE EDİYORUM." 

 

o an hediye verdiğim kişinin yüzündeki gülümsemeyi görmeniz gerek. bu gülümseme, o içtenlik, tam olarak hediyenin umulmadık kişiden, beklenmeyen bir anda gelmesinden kaynaklı olduğuna inanıyorum. insanları mutlu etmek bazen bu kadar kolay işte. çok büyük hediyelere, çok büyük sözlere, çok büyük planlara hiç gerek yok. küçük bir kitap, bir dergi. karşıdaki insanın o gülümsemesi, gününüzün, seyahatinizin yorgunluğunu bile alıp götürecek derecede güzel. bu yüzden hediye vermeyi seviyorum, bu benim hayatta imkan buldukça yapmaya çalıştığım ritüellerden biri. hediyeleşmeye dair övgüler, dedim yazının başlığına, övmek istediğim bu eylem değil ya da burada övmek istediğim kendim kesinlikle değilim. övmek istediğim sadece hediye almak. hediye vermek, bu gerçekten övülecek bir durum. çünkü birini mutlu edebilmek bu hayattaki en güzel, en anlamlı eylemlerden biri. 

güzellikler içinde kalın.